Błogosławiony Edmund Bojanowski – ojcostwo
Ojcostwo to pojęcie, które wiąże się z innymi: prawdą, miłością, życiem, macierzyństwem, ale najgłębiej uświadamiamy je sobie analizując rzeczywistość małżeństwa i rodziny.
Słownik języka polskiego określa ojca jako „mężczyznę mającego własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)”; ojcostwo natomiast jako „fakt, że ktoś jest ojcem dziecka”1. Definicja ta ma charakter ogólnikowy, niepełny, nie wystarczający dla refleksji naukowej.
Wykład inauguracyjny roku 2013/2014 na Lubońskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku wy-głoszony przez s. Noemi Teresę Wyszecką (Służebniczkę Wielkopolską)
Luboń 8 X 2013 rok
Bł. EDMUND BOJANOWSKI - Syn Ziemi Wielkopolskiej
W swoim wystąpieniu chciałabym przedstawić Państwu postać Edmunda Bojanow-skiego – dzisiaj już błogosławionego. Pragnę to uczynić w dwóch punktach:
1) Nota biograficzna (z uwzględnienie duchowej strony) oraz
2) Jego dzieła którymi są: ochronki i zgromadzenie
Opracowała: s. Noemi Teresa Wyszecka sł. M. Wielkopolska
/ Poznań, 6 listopada 2013 r. /
Edmund Bojanowski jako wychowawca
W naszych czasach przenikniętych materializmem i niewiarą, słyszy się nieraz, że chrystianizm nie wnosi nic pozytywnego w życie społeczeństw. Są i tacy, którzy nie tylko odmawiają rangi równej kulturze, lecz nawet określają go jako źródło zacofania, konserwatyzmu i ciemnoty. Zamiarem naszym nie jest wchodzić w polemikę z nimi, by wykazywać potęgę naszej świętej wiary, jej wielki dynamizm, sprzyjający rozwojowi przyrodzonemu i nadprzyrodzonemu człowieka jako jednostki i całych społeczeństw. Fakty same mówią za siebie. Dobitnie to podkreśla Ojciec św. Pius XI w swojej encyklice o wychowaniu. Historia dowodzi, że właśnie Święci, przez to, że zrealizowali w sobie ideał wychowania chrześcijańskiego, stali się największymi dobroczyńcami ludzkości. Wzbogacili ją w cenne wartości duchowe a także materialne. A za naszym rodakiem Janem Pawłem II możemy powtórzyć że: „czynna wiara stworzyła pokaźną liczbę instytucji dla ulżenia nędzy duchowej i materialnej, lepszego wychowania młodzieży, dla stworzenia bardziej ludzkich warunków życia społecznego”/ z encykliki „Ut unum sint”/.